به نقل از «مهر»

علمای حوزه علمیه نظریه پرداز تربیت اسلامی بودند

تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۶۹۷۹۲

حجت‌الاسلام سید یاسر حسینی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره «دانشگاهیزه شدن» حوزه و بحث مدرک گرایی در نظام آموزشی حوزه با اشاره به اینکه در گذشته، حوزه مرجع تمام علوم بود و همه علوم مورد نیاز جامعه را در همه عرصه‌ها دارا بود، گفت: وقتی که زمینه حضور دانشگاه در کشور فراهم شد و به مرور زمان شکل گرفت و نهایتاً به شکل امروزی در آمد، اصالت را از حوزه گرفته و به دانشگاه رسمیت، مرکزیت و اصالت دادند به گونه‌ای که در برطرف کردن نیازهای جامعه مرجعیت پیدا کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پژوهشگر اخلاق و تربیت اسلامی افزود: مرجعیت دانشگاه به نحوی شد که اگر کسی می‌خواهد شاغل باشد، باید دانش و مدرک داشته باشد و این مدرک فقط توسط دانشگاه اثبات می‌شود. مدرک دانشگاه، محور ارزشیابی و قضاوت در توانمندی شغلی افراد قرار گرفت. یعنی افراد برای داشتن یک شغل باید مدرک معتبر دانشگاهی داشته باشند.

وی با اشاره به حاشیه رانده شدن مدارک و ارزیابی حوزوی در تأیید تحصیلات و صلاحیت افراد، افزود: حوزه علمیه، مدارک حوزوی، سنجش افراد توسط حوزه و موقعیت‌های حوزه به حاشیه رانده شد و افراد حوزوی برای ایفای نقش و داشتن فعالیت رسمی و شغل و استفاده از حقوق و مزایا و پذیرش در سنجش‌ها، مجبور به قبول بحث معادل سازی شدند. یعنی مدرک دانشگاه به عنوان اصل، مطرح شد و مدرک حوزوی فرع آن گردید. این باعث تضعیف مدارک و جایگاه حوزه شد.

وی با انتقاد از عدم پذیرش همین معادل سازی توسط عده‌ای از مراکز دولتی و اتکا به مدارک دانشگاهی گفت: در همین معادل سازی نیز کم توجهی و بی لطفی عجیبی در حق مدارک حوزه صورت گرفت. این مشکلات باعث شد یک نگاه تنزل دهنده به حوزه ایجاد شود و شاید بعضی طلاب حق دارند بعد از سال‌ها تحصیل به علت طولانی شدن تحصیل، نبود برنامه مناسب در بدنه حوزه، مشکلات معیشتی و تراکم امور خانواده طلاب، متأسفانه با بحران صنفی و هویت مواجه شوند

مشاور علمی حوزه افزود: نگاه به مدرک و مدرک گرایی در حوزه نگاه ناهنجاری نیست اما اجحاف در حق مدارک حوزه هم مورد رضایت و پذیرش نیست.

این پژوهشگر حوزویِ عرصه تربیت با اشاره به نقش نگاه تربیت محور در حوزه که جز سنت‌های حسنه حوزه علمیه بود، گفت: حوزه متصدی تربیت نیروی کارآمد بوده است و الان هم این تصور وجود دارد. قبلاً در همه ابعاد علمی، تربیت نیروی کارآمد برعهده حوزه بود اما به مرور زمان با وارد شدن علوم غربی و حضور دانشگاه‌ها در جامعه، حوزه فقط در یک بخشی از علوم، تربیت نیروی علمی کارآمد را به عهده گرفت.

وی افزود: سیستم تربیتی حوزه بسیار پیشرفته و دارای امتیازهای خاصی بود؛ در حوزه‌های علمیه، تربیت عالمان فقه و اصول، طبیب، منجم، ریاضیدان و بسیاری از دانشمندان دیگر علوم صورت می‌گرفت. از همه مهمتر اینکه حوزه علمیه، پویا، پاسخگو و مقتدر بود. علما دارای مکتب تربیتی بودند و به روزترین مطالب را در حوزه تربیت تولید می‌کردند و هر کدام از علما ء مکتب تربیتی خاصی داشتند و طلبه تربیت می‌کردند.

حجت الاسلام حسینی با تاکید بر اینکه ما مبانی و اصول تربیتی را وارد نمی‌کردیم بلکه علما خود نظریه پرداز مبانی تربیتی بودند گفت: ما بنا بر طرز تلقی علما، فقها و عرفای مسلمان، بر مبنای دین، طلبه را تربیت می‌کردیم. قبلاً سردمداران حوزه از عرفا و حکماً و فقها بر اساس مکتب و طرز تلقی از دین، با توجه به نیازها و ضرورت سنجی، طلبه را تربیت نموده و نیازهای جامعه را برطرف می‌کردند. ولی امروزه متأسفانه نبود این سنت حسنه، جز نقص‌های حوزه است

وی با اشاره به اهمیت وجود مکاتب مختلف تربیتی و تضارب آرا و در نتیجه پیشرفت هرچه بیشتر حوزه علمیه افزود: یکی از شاخصه‌های بارز حوزه سنتی و قدیم ما، مدرسه داری علمای بزرگ بوده است. آنها خودشان مستقیم دست به تربیت شاگرد می‌زدند. شاخصه دوم، نقش و جایگاه مربی و ارتباط با استاد راهنما و در حقیقت ارتباط طلبه‌ها با یک عالم و مربی اخلاق صاحب نفس بود. این مربی محوری و ارتباط شاگرد و استاد را اکنون در حوزه نداریم و متأسفانه این الگودهی صورت نمی‌پذیرد.

این پژوهشگر حوزه تربیت و روانشناسی افزود: وقتی طلبه‌ها از زمان شکل‌گیری هویت طلبگی با حضور یک استاد فاضل و عالم برجسته و صاحب نفس که کاملاً حوزه را درک کرده است، همراه باشند، هویت صنفی و اهداف آنها شکل می‌گیرد. وقتی مربی وجود نداشته باشد، ممکن است که طلبه به بحران هویت صنفی دچار شود و از خود سوال کند که اصلاً برای چه چیزی به حوزه آمدم و مشکلات انگیزشی پیدا کند و با خود بگوید که من بالاخره بعد از مدتی تحصیلات عالیه باید حقوق آن‌چنانی داشته باشم، عضو هیئت علمی دانشگاه بشوم و از این قبیل مشکلات.

وی در ادامه گفت: طلبه برای اینکه بداند طلبه کیست و چه رسالت‌هایی دارد و رسالت انبیا و هدایت‌گری خود را درک کند، نیاز به یک مربی دارد که دائماً گوشزد کند و راه را از بیراهه به او نشان دهد و اهداف را برایش برجسته کند لذا دلیل سردرگمی و تمایل به داشتن مدارک دانشگاهی یا کم انگیزشی در رسالت حوزوی، به خاطر نبود مربی صاحب نفس است.

کد خبر 5157324

منبع: مهر

کلیدواژه: قم حوزه علمیه تعلیم و تربیت اسلامی دانشگاه ها مدرک تحصیلی فلسفه تعلیم و تربیت ویروس کرونا شیوع کرونا روز طبیعت آمار کرونا کرمانشاه اراک بوشهر 12 فروردین تردد وسایل نقلیه محدودیت های کرونایی گرگان سانحه تصادف ستاد ملی مقابله با کرونا خطبه های نماز جمعه حوزه علمیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۶۹۷۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برگزاری آزمون اعطای مدرک تخصصی به حافظان قرآن در آذربایجان شرقی

دریافت 91 MB

به گزارش خبرنگار مهر، به گفته حجت الاسلام والمسلمین سید محمود حسینی مدیرکل تبلیغات اسلامی آذربایجان شرقی نخستین مرحله از نوزدهمین دوره آزمون اعطای مدرک تخصصی به حافظان قرآن کریم امروز همزمان با سراسر کشور و با حضور ۳۳۷ نفر از حافظان استان در تبریز برگزار شد.

لازم به ذکر است طبق مصوبه ۵۷۳ شورای عالی انقلاب فرهنگی در هشتم تیر ۱۳۸۴ مدرک تخصصی درجه ۳ قرآن معادل لیسانس، مدرک تخصصی درجه ۲ معادل کارشناسی ارشد و درجه ۱ معادل دکتری بوده و دارندگان این مدارک از مزایای دارندگان مدارک درجه یک تا پنج هنری برخوردار می‌شوند.

کد خبر 6095962